اوتیسم در کودکان
آیا می دانید امروزه بیماری اوتیسم در کودکان شایع شده است و از بین هر 100 کودک، یکی از آن ها اوتیسم دارد؟
با مطالعه ی این مقاله، اوتیسم در کودکان و نشانه های آن را بشناسید.
اوتیسم در کودکان ، یک اختلال در رشد مغز می باشد، که سبب ایجاد، مشکلاتی در برقراری رابطه با دیگران و همچنین انجام یک سری رفتار های تکراری، در کودک می شود. بروز این علایم در هر فرد ممکن است بسیار متفاوت باشد. دو نکته در مورد اوتیسم حائز اهمیت می باشد: 1. افراد دارای اوتیسم درکنار مشکلاتی که دارند، می توانند دارای استعداد ها و توانمندی های خاصی هم باشند. 2.جهان پیرامون ما برای زندگی عادی و بی دغدغه ی این افراد، مکانی پر از مشکل محسوب می شود.
تشخیص اوتیسم در کودکان
از نظر کلینیکی، با انجام تست هایی همچون سی تی اسکن و ام آر آی، اطلاعات مفید و قابل توجهی در تشخیص اوتیسم به دست نمی آید. با مطالعاتی که براسکن های فانکشنال ام آر آی و یا اسکن های دیگر که ارتباطات مغزی را نشان می دهد، انجام شده است، نشان می دهد در افراد مبتلا به اوتیسم، سلول های عصبی دارای ارتباطات بیشتری هستند.
ارتباطات عصبی در سلول های فرد مبتلا به اوتیسم ، یکپارچه نیست. بنابراین نوسانات و عدم تناسب ارتباط عصبی ، سبب مشاهده ی علایم اوتیسم در فرد می شود.
- اوتیسم در کودکان
علایم اوتیسم در کودکان
به طور معمول علایم اوتیسم در سه گروه طبقه بندی می شوند.1. علایمی که در روابط اجتماعی افراد دارای اوتیسم ظاهر می شود. 2.علایمی که در نحوه ی برقراری ارتباط با افراد دیگر، در فرد اوتیسمی ایجاد می شود(مثلا: نحوه ی واکنش فرد اوتیسمی، زمانی که نامش صدا زده می شود و روابط چشمی و...) و 3. علایم رفتاری و تکرار شونده (مثلا: نقاشی خاصی که توسط کودک، به دفعات زیاد و مکرر کشیده می شود و...) بطور معمول این علائم قبل از سه سالگی ، در کودک ظهور می یابد و معمولا ظهور علایم در سنین بالاتر را نمیتوان به طور 100% به بیماری اوتیسم مربوط دانست.
نکته ی قابل توجه درباره ی بیماری اوتیسم در کودکان، این است که: در دوقلو های هم سان، اگر یکی از قل ها مبتلا به اوتیسم باشد به احتمال بالای 60% قل دیگر نیز مبتلا به اوتیسم می باشد.
برخی از عفونت های دوران بارداری و کمبود اکسیژن در هنگام زایمان، شانس متولد شدن کودک مبتلا به اوتیسم، را افزایش می دهد. همچنین سن بالا در والدین نیز می تواند در تولد نوزاد مبتلا به اوتیسم نقش داشته باشد. طبق تحقیقات انجام شده اگر پدر سنی بالاتر از 50 سال داشته باشد، به دلیل آسیب های وارده بر اسپرم ، امکان تولد نوزادانی با علایم اوتیسم ، بیشتر می شود.
مواردی مثل بیش فعالی و عدم تمرکز کودکان؛ می تواند با اختلال خلقی و اختلالات اجتماعی همراه باشد، که در تشخیص افتراقی با اوتیست می باشد. اینگونه اختلالات در کودکان، امروزه شایع تر می باشند. در مواردی امکان شباهت داروهای مصرفی (مثل: ریسپریدون) در این کودکان با کودکان مبتلا به اوتیسم وجود دارد. اما لازم به ذکر است که این موارد به علایم اوتیسم اطلاق نمی شوند و تنها در مواردی علایم ظاهر شده در کودک ، در بیش فعالی و اوتیسم شباهت دارند. مقوله ی بیماری اوتیسم کاملا با بیش فعالی و دیگر عوارض رفتاری در کودک، متفاوت می باشد.
والدین عزیز باید توجه داشته باشند، کودکانی با این علایم الزاما اوتیسم ندارند، و ممکن است در تشخیص افتراقی تفکری یک پزشک ، نسبت به علایم موجود باشد که ، جناب دکتر محمد رضا رضائی تجربه و مهارت فراوانی در تشخیص و تمایز این موارد دارد.
- ۹۷/۰۵/۰۷